Ulica Piotrkowska w Łodzi należy do najpopularniejszych w tym mieście. Słynie z bycia jedną z najdłuższych ulic mających charakter handlowy, nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Jej długość wynosi około 4,2 kilometra i umiejscowiona jest pomiędzy dwoma placami – Niepodległości i Wolności. Szerokość natomiast zależy od punktu, w którym się znajduje. Na początku mierzy 17 metrów (przy placu Wolności), a na końcu osiąga aż 26 metrów (plac Niepodległości). Od pierwszych chwil swego istnienia była ona głównym punktem miasta, wokół którego Łódź w coraz większym stopniu poszerzała swoje granice. Aktualnie znajduje się na niej praktycznie wszystko – restauracje, puby, sklepy, itp.
Historia
Ulica Piotrkowska w Łodzi na samym początku swojego istnienia służyła jako trakt komunikacyjny pomiędzy Zgierzem a Piotrkowem Trybunalskim. Sama Łódź była miejską przydrożną osadą. Mianem ulicy Piotrkowskiej określano jedynie północną część szlaku. Jego południowa część nazwy nie posiadała, ale w niedługim czasie Antoni Czarnkowski – tamtejszy burmistrz Starego Miasta – nadał jej nazwę na całej długości. Oficjalnie w pismach rządowych i na planie osady pojawiła się w 1828 r. Do 1865 r. stanowiła główne połączenie między Piotrkowem Trybunalskim a Łodzią.
W roku 1824 wzdłuż ulicy zasiedlili się pierwsi mieszkańcy. 13 lat później oddana została na niej „Biała Fabryka” (dzisiaj Centralne Muzeum Włókiennictwa), a w 1839 roku powstała pierwsza elementarna szkoła prywatna. W kolejnych latach na ulicy Piotrkowskiej pojawiały się coraz to nowsze i różnorodne obiekty zaczynając od sklepów, przechodząc do domów i na kościołach kończąc. 11 kwietnia 1940 roku (II wojna światowa) Adolf Hitler zmienił jej nazwę na Adolf Hitler Straße. Wojna sprawiła, że ulica bardzo podupadła. Do 1990 roku po ulicy Piotrkowskiej kursować mogły tramwaje i samochody. Wszystko zaczęło się zmieniać od pierwszego remontu w latach 1990-1997. Część po części wyłączano kolejne strefy z ruchu, a pałacyki i kamienice odrestaurowywano. Drugi remont przypadający na okres 2012-2014 sprawił, że na ulicy pojawiły się ławki, kosze na śmieci, a sama jezdnia została zwężona.
W dzisiejszych czasach znajduje się tam praktycznie wszystko – banki, sklepy, urzędy administracji publicznej.
Najważniejsze obiekty
Mówiąc „wszystko” ma się też na myśli obiekty warte zatrzymania się i zwrócenia na nie szczególnej uwagi.
Galeria Wielkich Łodzian – zaczęła się od 1999 roku. Krok po kroku, ulicę dekorowano rzeźbami plenerowymi stworzonymi z brązu i umiejscowionymi na chodnikach. Upamiętniają one znane i ważne osoby powiązane z miastem.
Aleja Gwiazd – niczym w Hollywood wzdłuż ulicy Piotrowskiej umiejscowiono mosiężne gwiazdy aktorów i reżyserów podzielone na dwie strony – parzystą i nieparzystą.
Kamienice – na całej długości znajduje się kilkadziesiąt kamienic.
Centralne Muzeum Włókiennictwa – wcześniej miejsce Białej Fabryki. Powstało w 1960 roku i funkcjonowało pod nazwą Muzeum Historii Włókiennictwa.